bataklığın kalbi

her yanı yosun tutmuş kayalar

tanrıdan verilecek can arıyorlar

dizime kadar çamur, doldu taştı çizmemden

zift, metan, sülfür girdi genzimden

katran kuşanmış üstüne sarmaşıklar karmaşık

bataklığın kalbiydi bu, durumuna alışık

nereye bassam nerede dursam balçık cırlıyordu

çarpıyorum sanan yürek çırpındıkça batıyordu

gel diye fokurdayan oydu biliyordum

yaklaştıkça daha da, daha da diyordu duyuyordum

bir kedi gördüm orada mırlıyordu derdiyle

ısırganlar dikenler içinde can havliyle

kulakları eksilmiş kuyruğu sallanmakta

kırık tırnaklarının arasından irin akmakta

sordum bataklığın kalbine, neden beni çağırdın

sordu bana, cevabını neden bende aradın

sen bataklığın kalbi, bataklık da dünyanın

sivrisineklerine vurgun masmavi damarlarının

yılanlar oluklarına çekilip

fareler yuvalarına gidip

yorulmuşken asfalta basmaktan ayaklarım

etimin her zerresine hücumda karıncalarım

batacağım eylesem de eylemesem de

ağzımda yüreğim, nabzım gözbebeğimde

kurtarılmalı kendimin bu en ücra köşesi

üstüm başım yara bere, elimde ispirto şişesi

kalbimi buladığım bataklığı kurutacağım

ya çekip çıkaracağım ya da boğulacağım