tasfiyeler

I

gözlerim sen güneşsen aydı

siktiret diyorum siktirediyorum

aferin lan nasıl da söz dinliyorum

siktiret diyorum her evde her masada

mutlak muhakkak bir lamba yanar

mutlu bir son uydurulur her saçma masala

siktiret yazarken iki kere uç kırdım

bu şiirde masalın yeri yoktu

ne bok yemeye buraya koydum

biliyor musun seni seviyorum yazdım

ya şu kağıda ya bir başka kapıya

ben de bunu yeni öğreniyorum

sense hiç bilmiyorsun bir kağıt biliyor

ben de nereden bileyim bunu kalem yazıyor

ne olur çıksam evden gitsem

evin nesi eksilir

koltuktan götüm yastıktan başım

çarşafım dolaptan iki parçam

üçü giyer çıkar gidersem

nesi kalır bende evin

şiir bitiyor kağıtta bile kalmadı yerim

sevgilim bu bir aşk şiiri değil yemin ederim

sevgilim diye seslenmek bile aklıma yeni

herşeyin yeri var ve dar ve seni unutmanın yok yeri

ama vallahi bunu sana yazmadım

adın gizli namın geçti madem diyeyim

yeryüzü üzgün kızım

gökyüzü kızgın kızım

gülyüzü süzgün kızım

bunu sana ben ettim

sığmıyor, bir fotoğrafa sığdığı gibi

elime eldiven olup örülen elin

belime sarmaşık olup sarılan elin

dudaklarımca öpülen elin

ne vakit sevdiği yüzüme doğruldu

beni itmeye bir duvar oldu

içimdeki şeytanın eli avcu taş dolu

yok isabet hep ıska

kavgam kendimle dövdüm kendimi

şahit yazmasınlar diye kaçtım kendimden

kaçırdım kendimi

şahidim yazıyorum

sahiden yaşıyorum

omuzlarıma ağır gelir sağlı sollu melekler

sokakları otoparka çevirdi

sanki tanrıdır büyükşehir belediyesi

yirmibin aleme yüzyirmibeşbin peygamber

motorlu taşıtlar suresine göre

şeriatın kestiği fişler

bütün gün dağılıyor okullar

kendi hayatımda bir işe yaramadığımı farkettim

kendimin hayatında bir işime yaramadığını farkettim

herkesin derdine bir kulak verdim

kendi derdime tek kulak kesildim

kaderimin zarlarını elimde tutmaktan bıktım

en sonunda attım kaç geldi bakmadım

zararına ziyanına

böyle barbut yaşanır

mı böyle berbat bir

hayatın koyasın amına

solum sağımdan eski

sağım solumdan eksik

bir ölüme

allah rahmet eylesin

ile

miras kaldı

arasında

mukabele eden

insan

lık

yine de bilemeyiz ölmeye

kim daha yakın can vermeye

daha elverişli bu iklimde

hayatın ardından ölümün önünden

kestirmesiz maraton

bilen bilenir

bunlar aşikar ikametgahlar

bihaberdardır muhtarlar

sigaralar yüzon yüzon diye yanmakta

kalbimiz patates baskısı değildir

fındık kadar aklınızla yenemezsiniz

ceviz beynimizi

hey yavrum hey renkli naylon iplikler

bağladık üstgeçit demirlerine

aydan güneşli kızım

sen ne yaptın kabarttın mı yastığını

kırıştırdın mı çarşafını

biriyle kırıştırdınız mı

ikiyle çarpıldınız mı

yine kendiniz çıktınız mı

toplanıp üçe bölündünüz mü

mevsimine göre mi nevresimin

yoksa hepsini birbirine mi karıştırdın

sonu bir yere varmayacak

nerelisin

denmeyen

neresizleşmiş

ama bir yersiz olmak da epey yersiz

sen başka bir yerlere

ben başka birilerine

gitmeye

ama bir yerler başka

birileri başka

her bi’saniye kafamda kafamda

her bi’saniye yılmış yılmış

bak dedim kızım

git dedim kızım

geçmiyor sözüm

geçmiyor sızım

dinleniyor sözüm

dinmiyor sızım

hem kararsızım

pek yararsızım

ben zararsızım

mali fiş sayısız şiir

herşeyden bıkma eşiği

basitti

düşündüm

fincan dizmeden

porselen boyamadan

esen miktarda okuma

ve yazma becerisiyle

eskimin hayaletini çağıracaktım

basitti denklem

o olmayacaktım sonra bir daha

o olmayacaktı sonra