tasfiyeler

III

bir sevgilim vardı, beni bilen herkesin bildiği

önümüz iliksiz ama birbirimize ilikli yürünebilen bir hava.

yalnızca

elektrik kesintilerinde

ve doğum günlerimizde yaktığımız

günleri hatırlattığında sönen bir mumun isi burunlarımıza.

hatıraların uzun bir filmin bobini gibi

ışığın parlaklığı ve yakıcılığıyla

ağır ağır x kare dönüşü gibi değil,

bir anımsama gibi gözünde belirmeden,

bunu henüz gözün bile bilmeden

gözünden okuduğumda

gözbebeklerin biraz daha büyüyüp

bir çocuğa döndüğünde

güzeldin.

zaman sığmıyor kaba

-girse-

gör ki mutluyum

akrepsiz yelkovansız

yeknesaktır saatım

ve tüm bunları yaşarken, yaparken, yazarken ağlayan bir yanımı da taşıdı uçak

düşündüğüm herşeyi illaki birileri de düşünmüştür.

kimler düşündü

diye düşünürsem

sonunda birileri benim yerime düşünmeye başlar.

ve en mübah günahtır

seni özlemek dininde

anılması şirk kadınlar

hatır bitti

hatıra kaldı

o günler artık

hasır altı

aşıktım bitti

bir kabuk gibiydi çok sertti

tuttuğu yara iyileşti

ve döküldü gitti

DÜNYA, YAŞANACAK BİR YERDİR!